Cenneti Vacip Kılan Amel

Ukbe İbnu Amir radıyallahu anhüma anlatıyor: "Üzerimizde develeri gütme işi vardı, bunu sırayla yapıyorduk.Bir gün gütme nöbeti bana gelmişti. Günün sonunda develeri kıra ben çıkarıyordum. Birgün, nöbetimden dönüşte, Resülullah aleyhissalatu vesselama geldim, ayakta halka hitabediyordu. Söylediklerinden şu sözlere yetiştim:
"Güzelce abdest alıp, sonra iki rekat namaz kılan ve namaza bütün ruhu ve benliği ile yönelen hiç kimse yoktur ki kendisine cennet vacib olmasın!"
Bunları işitince kendimi tutamayıp:"Bu ne güzel!'' dedim. Bu sözüm üzerine önümde duran birisi:
"Az önce söylediği daha da güzeldi!'' dedi. Bu da kim? diye baktım. Meğer Ömer İbnul Hattabmış.    O, sözüne devam etti:
"Seni gördüm, daha yeni geldin. Sen gelmezden önce şöyle demişti:
"Sizden kim abdestini alır ve bunu en güzel şekilde yapar, sonra da: "Eşhedü en la ilahe illallah ve eşhedü enne Muhammeden abduhü ve Resülühü. (Şehadet ederim ki Allah'tan başka ilah yoktur ve yine şehadet ederim ki Muhammed Allah'ın kulu ve Resülüdür)" derse, kendisine cennetin sekiz kapısı da açılır; hangisinden isterse oradan cennete girer."

Ebu Davud'un rivayetinde "abdesti güzel yaparsa" denmiştir.
Tirmizi'nin rivayetinde "resülühü (Allah'ın Resülü)" kelimesinden sonra "Allah'ım, beni tövbe edenlerden kıl, temizlenenlerden kıl" duası da vardır.

Ebu Davud, Taharet 65, (169); Tirmizi, Taharet, 41, (55).